Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Η ΣΤΑΓΟΝΑ.


Σαν το αλάτι στο φαγητό που δίνει νοστιμάδα

Έτσι και συ σταγόνα μου αρχή και όχι τέλος

Με της βροχής τον ερχομό χαρίζεις την ελπίδα

Τι κι αν η ευχή της μάνας μου να σε θωρώ για  δώρο

Μου άπλωσε μες  την καρδιά ποτάμι ευφορίας

Εσύ γλυκιά σταγόνα μου θα χεις την δύναμή σου

Με την οποία θα περνάς πότε για θείο δώρο

και πότε για το τίποτα στα χείλια του ταξιδιώτη  .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου